نامزدهای دوازدهمین دورۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری

چنان­که پیشتر اعلام شد، تا اطلاع ثانوی درجایزۀ گلشیری فقط نخستین مجموعه­داستان و نخستین رمان نویسندگان بررسی خواهند شد. داوران این دوره، پس از خواندن تمامی کتابهای واجد شرایط این دوره (یعنی مجموعه داستان ها و رمان های اول که برای نخستین بار در سال 1390 در ایران منتشر شده­اند و فهرستشان در سایت بنیاد درج شده است) و بحث دربارۀ آنها در جلسات متعدد، آثار زیر را در دو بخش به عنوان نامزدهای این دوره معرفی کردند. برندگان این دوره پس از بحث و بررسی نهایی داوران تا ماه آینده اعلام خواهند شد.

بخش رمان اول (شامل رمان، داستان بلند، مجموعۀ داستان های به هم پیوسته)

(از نویسندگانی که پیشتر رمان منتشر نکرده اند)

(به ترتیب الفبایی نام کتاب)

بخش مجموعه­داستان اول

(از نویسندگانی که پیشتر مجموعه­داستان منتشر نکرده­اند)

(به ترتیب الفبایی نام کتاب)

 

تمساح بودايی نيوزلندی محبوب من، آسیه نظام­شهیدی، هیلا

جايی به نام تاماساكو، فلامک جنیدی، چشمه

داوران: هلن اوليايی­­نيا، شاپور بهيان، علی خدايی، مهدی ربّی، فرهاد کشوری

چهارشنبه 20 دی 1391

بیانيـﮥ گروه کاری دوازدهمین دورۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری

جایزۀ گلشیری دوازدهمین دورۀ خود را آغاز می­کند. در مراسم اهدای جوایز برندگان یازدهمین دوره گفتيم که «شرایطی که گاه بر بنیاد تحمیل می­شود ... کار را از استانداردهای مورد نظر دست­اندرکاران این جایزه دور می­کند». بر کسانی که از نزديک با روند کار آشنا هستند پوشيده نيست که تلاش دست­اندرکاران جایزه در یازده دورۀ گذشته همواره معطوف به حفظ سطح کیفی مورد نظر بنیاد بوده است.  با مروری بر دوره­های پيشين درمی­یابیم که از دورۀ سوم به بعد در روش انتخاب آثار نامزد دریافت جایزه تغییری داديم، به اين معنا که گذشته از ارزيابان که موظف به خواندن کتاب­ها بودند، فرم­های نظرخواهی نیز تهیه می­شد و در اختیار صاحب­نظران قرار می­گرفت. با اتکا به آرای هر دو گروه بود که شماری از آثار به مرحلـﮥ دوم می رسيد و داوران از ميان اين کتاب­ها برندگان هر دوره را انتخاب می­کردند. این شیوۀ  دومرحله­ای تضمينی بود برای تقويت کيفيت فرايند انتخاب. اما رفته­رفته از تعداد کتاب­هایی که اهل نظر در فرم­های نظرخواهی به آن­ها امتياز می­دادند، کاسته می­شد. اين روندِ رو به کاهش اسباب نگرانی ما را فراهم می­کرد، زيرا اگر جريان به همين منوال ادامه می­یافت، چه بسا برای در نظر گرفتن امتيازهایی که نظردهندگان داده بودند، دچار دردسر می­شديم، زيرا از پيش قرار گذاشته بوديم که آرای نظردهنده­­ای را در ارزيابی آثار به حساب آوريم که دست­کم پنج کتاب را خوانده باشد و از آن ميان آثاری را برگزيده باشد. حال شرايط چنان داشت دگرگون می­شد که برای حفظ کيفيت فرايند انتخاب کتاب­­های برتر می­­بايست در روش کار خود بازبينی می­کرديم. در عين حال، به اين نکته اذعان داشتيم که ديگر نمی­شود با فشار آوردن بيش از اندازه بر نظردهندگان و نيز ارزيابان آن­­ها را موظف به خواندن تعداد بيشتری از کتاب­ها کرد، زيرا تا همين­جا نيز سخت مديون همکاری صميمانـﮥ ايشان بوديم. از اين­رو، گروه کاری جایزۀ گلشیری با برگزاری چندين نشست مشورتی، ضمن گفت­­وگو و بحث دربارۀ علت بروز اين وضعيت، به اين نتيجه رسيد که پافشاری بر ادامـﮥ همین روش در شرایط کنونی به بهای از دست رفتن بخشی از کیفیت جایزه تمام خواهد شد و این چیزی است که برای بنیاد پذیرفتنی نیست. پس به جستجوی راهکاری جدید برآمدیم تا هم جایزه را حفظ کنیم و هم کیفیت آن را در سطح مطلوب خود تا حد امکان نگاه داریم.  

بنياد گلشیری باور دارد که مطلوب­ترين شکل آن است که همـﮥ داوران بتوانند تمام آثار سال مورد نظر را بخوانند و با بررسی و مقایسـﮥ آن­ها دست به انتخاب بزنند. فراهم آوردن چنين امکانی مستلزم به­کارگیری شمار بيشتری از داوران موظف است که در شرايط کنونی جلب چنین همکاری گسترده­ای نامحتمل می­نماید. به همين دليل، خود را ناگزیر ديديم از میان دو بخش اصلی جایزه، یکی را کنار بگذاریم. تصمیم برای اینکه در چنین وضعیتی تمام کوشش خود را متوجه حفظ بخش رمان و مجموعه­داستان اول کنيم و از بررسی بخش دیگر صرف نظر کنیم، شاید نیازی به توجیه نداشته باشد. جایزۀ گلشیری از همان بدو کار خود، با  تفکیک بخش رمان و مجموعه داستان اول از بخش آثار نویسندگانی که پیشتر کتابی در این دو حوزه منتشر کرده بودند اهمیت ویژه­ای را که برای نخستین آثار نویسندگان قائل بود نشان داد و تلاش کرد تا به صورت جداگانه صداهای جدید در ادبیات را برجسته کند و حال نیز که بایست برای تداوم کار یکی از دو بخش را برگزيند، شناساندن و پشتیبانی از نويسندگان تازه­کار را مقدم تلقی کرده است.  

به دنبال چنین تصميمی، طبعا شیوۀ بررسی کتاب­ها نیز از این دوره تغییر می­کند. بنیاد با محدود کردن آثار مورد بررسی به آثار اول، حال می­تواند با اتکا به  روش مطلوب خود کار را ادامه دهد، یعنی داوران تمامی آثار را از ابتدا تا انتها بخوانند و دست­اندرکاران بنیاد هم  امکان بحث و تبادل نظر منظم داوران دربارۀ خوانده­هایشان و ثبت بحث­های جلسات را با حضور نمایندۀ گروه کاری جایزه فراهم آورند. به اين ترتيب روند کار يکپارچه­تر می شود و داوری نهايی بر عهدۀ همان کسانی خواهد بود که نامزدها را تعیین کرده­اند. (جزئیات بيشتر در آيين­نامـﮥ جديد شرح داده شده است.) بدیهی است که امیدواریم در آينده شرایطی فراهم شود که بتوانیم با همین روش بار دیگر تمامی آثار را مانند دوره­های پیشین در جایزه بگنجانیم. 

جایزۀ گلشیری کار را با دو گروه داور در دو بخش مجموعه­داستان اول (از نویسندگانی که پیشتر مجموعه­داستان منتشر نکرده­اند) و رمان اول (از نویسندگانی که پیشتر رمان منتشر نکرده­اند) پی خواهد گرفت. داورانی که لطف کردند و پذیرفتند با ما همکاری کنند در بخش مجموعه داستان خانم هلن اولیایی­نیا، آقایان شاپور بهیان، علی خدایی، مهدی ربی و فرهاد کشوری، در بخش رمان خانم­ها فرشته احمدی، بهناز علیپور گسکری، آقایان محمد حسینی، کامران سپهران و عنایت سمیعی خواهند بود. (مختصری از شرح احوال و پيشينـﮥ کاری داوران در سايت بنياد گلشیری منتشر خواهد شد.)  تلاش می­کنیم که همکاری با این داوران را  در دوره­های بعدی نیز ادامه دهیم.

آیین­نامـﮥ جدیدی نیز برای شکل جدید جایزه تدوین شده است که پس از نهایی شدن در نخستین جلسـﮥ داوران بر اساس پیشنهادهای آنان، در سایت بنیاد انتشار خواهد یافت. فهرستی که بنیاد از رمان­ها و مجموعه­داستان­های اول منتشرشده در سال 1390 تهیه کرده است نیز در سایت منتشر می شود تا چنانچه نیاز به اصلاح داشت، به بنیاد گوشزد شود و نویسندگانی که اثرشان در فهرست از قلم افتاده بتوانند آثارشان را به دست بنیاد برسانند.  

گروه کاری جایزۀ گلشیری: یونس تراکمه (هماهنگ­کننده و نمایندۀ گروه کاری در جلسات داوران)، محمدحسن شهسواری، فرزانه  طاهری، نسترن موسوی

شهریور 1391  

داوران

بخش رمان اول، داستان بلند، مجموعه داستانهای به هم پیوسته

فرشته  احمدی؛ متولد سال ۱۳۵۱، خرم­آباد، فوق لیسانس معماری

نویسندۀ مجموعه داستان „سارای همه“، نشر قصه، ۱۳۸۳؛ رمان „پری فراموشی“، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۷؛ رمان „جنگل پنیر“، انتشارات ققنوس، 1388؛ نویسنده مقاله­های متعدد، از جمله مرور و نقد کتاب در روزنامه­های شرق، اعتماد و فرهیختگان و مجلـﮥ سینما و ادبیات و نافه و ... مقاله­های مربوط به داستان شهری در مجلـﮥ سینما و ادبیات و سلسله­مقاله­های دربارۀ داستان­نویسی زنان که اولینش در نافه چاپ شده و چند شماره ادامه خواهد یافت.

داستان „تلویزیون“ از مجموعه داستان „سارای همه“ جزو تک­داستان­های برگزیدۀ پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „پری فراموشی“ برگزیدۀ بخش نظرسنجی از کتاب فروشان در جایزۀ روزی روزگاری سال ۸۸ و نامزد رمان برگزیدۀ جایزۀ مهرگان و کاندیدای جایزۀ بخش ترجمـﮥ ادبیات داستانی؛ رمان „جنگل پنیر“، نامزد بخش رمان دهمین دورۀ جایزۀ گلشیری

داوری در آخرین دورۀ جایزۀ یلدا در سال ۱۳۸۴؛ داور ثابت جایزۀ روزی روزگاری از سال ۱۳۸۵ تا آخرین دوره؛ ارزیاب مرحلـﮥ اول چندین دوره جایزۀ گلشیری؛ داور بخش رمان اول در یازدهمین دورۀ جایزۀ گلشیری

محمد حسینی؛ متولد 1350، تهران

نویسندۀ „یکی از همین روزها ماریا“، انتشارات ققنوس، 1383؛ „آبی تر از گناه یا برمدار هلال آن حکایت سنگین بار“، انتشارات ققنوس، 1383؛ „نمی توانم به تو فکر نکنم سیما“، نشر ثالث، 1388؛ „ده داستان­نویس“، نشر دلوار، 1379؛ „ریخت شناسی قصه های قرآن“، انتشارات ققنوس،1382؛ „به دنبال فردوسی“، انتشارات ققنوس، 1384؛ „به دنبال امیرکبیر“، انتشارات ققنوس، 1385؛ „به دنبال محمد“، انتشارات ققنوس، 1386؛ „داستان های شاهنامه“، کتاب پارسه، زیر چاپ؛ „ویرایش و اهمیت آن در آثار کودک و نوجوان“، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، زیر چاپ

همکاری با مطبوعات گوناگون از سال 1386، از جمله روزنامه­های مناطق آزاد، شرق، اعتماد ملی و اعتماد

„آبی­تر از گناه“ برندۀ عنوان بهترین رمان پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ رمان برگزیدۀ مهرگان ادب_ پکا؛ „یکی از همین روزها ماریا“، نامزد عنوان بهترین مجموعه­داستان اول پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „ریخت­شناسی قصه­های قرآن“، برندۀ رتبـﮥ دوم پژوهش دومین جشنوارۀ قصه­های قرآن؛ „به دنبال فردوسی“، برندۀ عنوان اثر برگزیده در هفتمین جشنوارۀ بین­المللی رشد

داور یک دوره و ارزیاب چندین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ داور یک دوره جایزۀ منتقدان و نویسندگان مطبوعات؛ داور یک دوره جایزۀ ادبی بانه

عضو هیئت تحریریه و مشاور سردبیر هفته نامـﮥ توقیف­شدۀ „نامـﮥ قزوین“ برای هفت شماره؛ ویراستار و کارشناس کتاب، انتشارات ققنوس از سال 1378؛ دبیر تحریریـﮥ نشر ثالث از سال 1386؛ تدریس ادبیات معاصر و ویرایش در دوره­ها و مراکز گوناگون

کامران سپهران؛ متولد سال1351، شمیران، دکتر پژوهش هنر

نویسندۀ کتابهای „ردپای تزلزل، بررسی جامعه شناختی رمان تاریخی ایران 1300-1320“، انتشارات شیرازه، 1381؛ „تئاترکراسی در عصر مشروطه“، انتشارات نیلوفر، 1388

ترجمـﮥ „مدرنیسم“، نوشتـﮥ  کریس رودریگز، انتشارات شیرازه، 1380؛ „دریدا“ نوشتـﮥ جف کالینز، انتشارات شیرازه، 1380؛ „رمانتیسم“ نوشتـﮥ دانکن هیت، انتشارات شیرازه، 1383؛ „اما آیا این هنر است“، نوشتـﮥ سینتیا فریلند، نشر مرکز، 1383؛ نویسندۀ مقاله­های متعدد از جمله، „تندر کیا و نهیب جنبش ادبی“، فصلنامـﮥ گفتگو، پائیز 1376؛ „اطلس ادبی فرانکو مورتی“، کتاب ماه علوم اجتماعی، فروردین 1383؛ „رمان ایران و جهانی شدن“، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مرداد 1384؛ „تئاتری شدن نقد هنری“، دفترهای تئاتر، زمستان 1387؛ „از منظر باختین؛ پیرامون پولی فونی در درام و رمان“، کنش، بهار 1389؛ „تاریخ هنر در سنجـﮥ سنت گرایان“، نامـﮥ هنرهای تجسمی و کاربردی، تابستان 1389؛ „پرگویی دلپذیر در کشاکش جنگ و انقلاب؛ رمان در دهـﮥ 1360“، فصلنامه حرفه- هنرمند، زمستان 1389؛ „تئاترکراسی در عصر مشروطه“، کتاب تقدیرشده در کتاب فصل پائیز 1388

مدرس نقد ادبی و نگارش خلاق

داور ششمین دورۀ انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، و از سال 1389 داور کتاب فصل­ در حوزه­های هنرهای نمایشی و سینما

عنایت سمیعی؛ متولد 1323، رشت، لیسانس ادبیات دراماتیك

نویسندۀ „بازخوانی دو منظومه“، نشر نشانه؛ „نشاط ساحل بی‌دریا“، انتشارات آگاه؛ „شادیانـﮥ روز بهتر“؛ انتشارات آگاه؛ „فال قهوه“، نشر نشانه

نویسندۀ مقاله­های متعدد از سال 1348 تاكنون در نشریه­های گوناگون ادبی و فرهنگی؛ تدریس در هنرستان هنرهای تجسمی؛ تدریس در دانشگاه آزاد اراك

داور دوره­های متعدد جوایز مهرگان، پكا، كارنامه و جوایز متعدد ادبی در شهرستان‌­ها

بهناز علی­پور گسکری؛ متولد 1347، رودسر، دکترادبیات تطبیقی

نویسندۀ „زن در رمان فارسی از انقلاب تا انقلاب“، دانشگاه آزاد واحد تهران، 1378؛ مجموعه داستان „بگذریم ...“، نشر چشمه، 1383؛ مجموعه داستان „بماند ...“، نشر چشمه، 1388؛ „راز کیمیا“، نشر ویدا، 1391؛ „تحلیل آثار نمایشی و داستانی از 1300-1310“، انتشارات فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، 1391؛ „بازآفرینی افسانـﮥ هشت بهشت“، نشر پارسه، زیر چاپ؛ و نويسندۀ حدود هشتاد و پنج مقاله و نقد و بررسی کتاب در حوزۀ ادبیات داستانی، عموما در جهان کتاب، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، نامـﮥ فرهنگستان و ...

مقام اول جایزۀ نقد ادبی صادق هدایت، سال 1383؛ انتخاب „بگذریم ...“ به عنوان برترین مجموعه­داستان جایزۀ مهرگان ادب، سال 1383؛ انتخاب „بگذریم ...“ به عنوان مجموعه­داستان برگزیدۀ جایزۀ یلدا، سال 1383؛ انتخاب „بگذریم ...“ به عنوان نامزد بخش بهترین مجموعه­داستان اول پنجمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ کاندیدای نهایی جایزۀ شهید غنی­پور برای „بماند ...“، 1389؛ انتخاب „بماند ...“ به عنوان نامزد بخش بهترین مجموعه­داستان یازدهمین دورۀ جایزۀ گلشیری، دوسالانـﮥ 89-88

مدرس داستان­نویسی

داور چند دوره جایزۀ صادق هدایت، داور جشنوارۀ داستان کوتاه مشهد، خوزستان، بانه و ...؛ چند دوره ارزیاب مرحلـﮥ اول جایزۀ گلشیری

بخش مجموعه داستان اول

هلن اولیایی­نیا؛ متولد اصفهان، 1332، دکتر ادبیات انگلیسی

نویسندۀ „داستان کوتاه در آینه­ی نقد“، نشر فردا، 1379؛ „شکسپیر، نویسنده یا روانشناس“، نشر فردا،1381؛ „هنریک ایبسن، منادی حقیقت و آزادی در نمایشنامه­ی نوین“، نشر فردا، 1381؛ „ در آمدی بر تحلیل داستان کوتاه به زبان انگلیسی“ (کتاب درسی)، دانشگاه اصفهان، 1373؛ „نمونه­های نثر ساده“ (کتاب درسی به زبان انگلیسی)، انتشارات سمت؛ „بشنو از وی چون حکایت می کند“، انتشارات نیم­نگاه، 1382؛ „راس ساعت گل“، انتشارات نوید، ا1387؛ „بررسی شیوه­ی روایی سه رمان ویلیام فاکنر“، نشر افق، 1380؛ „مسخ و نقد مسخ“، نشر فردا، 1389؛ „آناتومی نقد: تراژدی“، نشر فردا، 1383؛  سفری به سرزمین شگفتی­های شعر به زبان انگلیسی

ترجمـﮥ „تراژدی چیست“، نشر فردا؛ „ابلهان زمان“، نوشتـﮥ نورتروپ فرای، نشر فردا؛ „فرزانگی و شیفتگی در اشعار مولانا“ (ترجمه به زبان انگلیسی)، نشر هشت بهشت، 1383

نویسندۀ بیش از 600 مقاله در نشریاتی چون عصر پنجشنبه، بایا، شباب، هنر پارسی، یادواره­ی ایرج افشار، کتاب ماه: ادبیات و فلسفه، بخارا و تعداد زیادی مقالات آکادمیک در مجلات پژوهشی دانشگاه اصفهان، دانشگاه شیراز، دانشگاه شهید بهشتی تهران، دانشگاه الزهرا، مجله­ی مطالعات ترجمه و چندین مجلـﮥ علمی در کانادا و ترکیه و ...

انتخاب „هنریک ایبسن منادی حقیقت و آزادی در نمایشنامه­ی نوین“ به عنوان کتاب برگزیدۀ پژوهشی استان اصفهان در سال 1381

بیش از سی سال تدریس در دانشگاه­های اهواز، اصفهان، دانشگاه آزاد، دانشگاه شیخ بهایی  

داور دوره­های دوم و دهم جایزۀ هوشنگ گلشیری؛ داور دو دورۀ پیاپی جشنوارۀ ادبی اصفهان؛ داور جشنواره­های استانی چون شیراز، همدان، ایلام ...

شاپور بهیان؛ متولد 1341، مسجد سلیمان، دکتر جامعه­شناسی فرهنگ

ترجمـﮥ „شناخت رمان“، نوشتـﮥ جرمی هاوتورن، انتشارات نقش خورشید، 1380؛ „جامعه­شناسی پست­مدرنیسم“، نوشتـﮥ اسکات لش، انتشارات ققنوس، 1383؛ „رمان تاریخی“، نوشتـﮥ گئورگ لوکاچ، انتشارات اختران، 1388

نویسندۀ مقاله­های متعدد از جمله، „تهران شهر بی آسمان“، نگاه نو، زمستان 90؛ „صادق هدایت و حزب تودۀ ایران“، نگاه نو، 1388؛ „سایه­روشن­های گارد جوان“، زنده­رود، 1389؛ „در مصاف با دیگری“، زنده­رود، 1386؛ „ماشنکا و بازگشت جاودانه“، جهان کتاب، خرداد 79؛ „نوعی رمان به عنوان ترجمه“، زنده­رود، 1380؛ „نوع شناسی داستان کوتاه“، نامـﮥ مهر- ویژه­نامـﮥ مهرگان، شمارۀ 3؛ „در آینه­های کدر“، خردنامه، 1385

„جامعه­شناسی پست­مدرنیسم“، برگزیدۀ کتاب سال دانشجویی، 1383

عضو شورای نویسندگان فصلنامـﮥ  زنده­رود

علی خدایی؛ متولد 1337، تهران

نویسندۀ مجموعه­داستان „از میان شیشه از میان مه“، آگاه، 1370؛ مجموعه­داستان „تمام زمستان مرا گرم کن“، مرکز، 1379؛ مجموعه­داستان „کتاب آذر“، انتشارات چشمه، 1388

مقاله­های متعدد در بارۀ داستان و یادداشت و گزارش در نشریات سینما و ادبیات، همشهری داستان، سرزمین من، زنده­رود

بیش از بیست گفتار فیلم مستند و فیلمنامـﮥ مانیا با زاون قوکاسیان برای بنیاد فارابی

„تمام زمستان مرا گرم کن“، برندۀ عنوان بهترین مجموعه­داستان نخستین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „کتاب آذر“، نامزد بهترین مجموعه­داستان سال 1388 جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات؛ „تمام زمستان مرا گرم کن“، برندۀ عنوان بهترین مجموعه­داستان ده سال اخیر جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات ایران، 1388

ارزیاب دوره­های متعدد جایزۀ گلشیری؛ داور دوره­های سوم و چهارم، و همچنين ششم تا یازدهم جایزۀ گلشیری؛ دبیر علمی جایزۀ ادبی اصفهان در دوره­های اول و دوم؛ سرپرست هیئت داوران جایزۀ داستان­های ایرانی مشهد، سالهای 86 و 87؛ داوری دو دوره جایزۀ داستان کوتاه شهر کتاب؛ داوری جایزۀ ادبی بوشهر برای بهترین داستان کوتاه، رمان و مجموعه­داستان سال 90؛ داوری جایزه­های داستان کوتاه هرمزگان، خوزستان، شاهرود، دورود و ...؛ داوری جشنوارۀ ادبی چراغ مطالعه، 90-89؛ دبیر علمی جشنوارۀ ادبی دانشجویان پزشکی سراسر ایران، اصفهان، 84؛ داور و عضو هیئت انتخاب فیلم جشنوارۀ بین­المللی فیلم کوتاه اصفهان، 83 و 84

عضو شورای سردبیری فصلنامـﮥ زنده­رود

مهدی ربّی؛ متولد 1359، اهواز، کارشناس ارشد ادبیات نمایشی

نویسندۀ مجموعه­داستان „آن گوشه­ی دنج سمت چپ“، نشر چشمه، 1386؛ مجموعه­داستان „برو ولگردی کن رفیق“، نشر چشمه، 1388

„آن گوشه­ی دنج سمت چپ“ برندۀ عنوان بهترین مجموعه­داستان جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات، 1386؛ برندۀ سوم جایزۀ ادبی اصفهان؛ نامزد عنوان بهترین مجموعه­داستان در جایزه­های گلشیری، مهرگان، روزی روزگاری

„برو ولگردی کن رفیق“ برندۀ عنوان بهترین مجموعه­داستان سال 1388 جایزۀ منتقدین و نویسندگان مطبوعات؛ نامزد جایزه­های گلشیری، روزی روزگاری

„آن گوشه­ی دنج ...“ به زودی به زبان های انگليسی و ایتالیایی از سوی انتشارت پونته 33 در ایتالیا منتشر خواهد شد.

دو دوره ارزیاب جایزۀ گلشیری؛ دو دوره داور جشنوارۀ داستان خوزستان؛  یک دوره داوری جایزۀ ادبی چراغ مطالعه/شیراز؛ یک دوره داوره جایزۀ ادبی شاهوار، استان سمنان

فرهاد کشوری؛ متولد 1328، لیسانس علوم تربیتی

نویسندۀ داستان کودکان „بچه­آهوی شجاع“، انتشارات رز، 1355؛ مجموعه داستان „بوی خوش آویشن“، نشر فردا، 1372؛ رمان کوتاه „شب طولانی موسا“، انتشارات ققنوس، 1382؛ مجموعه داستان „دایره­ها“، نشر دورود، 1382؛ مجموعه داستان „گره کور“، انتشارات ققنوس، 1383؛ رمان کوتاه „کی ما را داد به باخت؟“ انتشارات نیلوفر، 1384؛ رمان „آخرین سفر زرتشت“، انتشارات ققنوس، 1386

مقالـﮥ „پنجره های کافکا“، و „شهر سیاهپوشان“، فصلنامـﮥ زنده­رود، شمارۀ 53

„شب طولانی موسا“، نامزد بهترین رمان در چهارمین دورۀ جایزۀ گلشیری؛ „کی ما را داد به باخت؟“ نامزد بهترین رمان در ششمین دورۀ جایزۀ گلشیری. „آخرین سفر زرتشت“ برندۀ مقام سوم در ششمین دورۀ  جایزۀ ادبی اصفهان

داوری و حضور در ارزیابی مرحلـﮥ اول چند دورۀ جایزۀ گلشیری، داوری‌های ادبی، عضو هیئت تحریریه فصلنامه زنده رود

فهرست مجموعه­داستان­های اول منتشرشده در سال 1390

(به ترتیب الفبایی نام کتاب)

 از علاقمندان می­خواهيم که چنانچه در اين فهرست کتابی از قلم افتاده یا کتابی به اشتباه آمده است به بنیاد گوشزد کنند.

فهرست رمان­های اول، داستان بلند، مجموعه داستانهای به ­هم پيوسته منتشرشده در سال­ 1390

(به ترتیب الفبایی نام کتاب)

 از علاقمندان می­خواهيم که چنانچه در اين فهرست کتابی از قلم افتاده یا کتابی به اشتباه آمده است به بنیاد گوشزد کنند.

 انعکاس خبر و واکنشها در رسانه­ها

گفت‌وگو با فرزانه طاهری درباره جايزه گلشيری: از تغييری كه در جايزه داديم بسيار راضی هستم.